Instrumentowo_January

Pani Wiolina zapytała dzieci, jak zamierzają spędzić ferie zimowe.

Jako pierwszy odezwał się niedźwiedź polarny Sido, który stwierdził, że jak co roku, będzie robił nic.

- Ja mam zamiar odwiedzić babcię i ulepić największego na świecie bałwana – z błyskiem w oku dodał Fafsztylek.

- A ja stanę się sławnym jazzmanem – odrzekł z poważną miną paw Saxo.

- I to wszystko w trakcie ferii?

Saxo skinął twierdząco głową. Chciał wyjaśnić, jak ma zamiar tego dokonać, ale ze stołówki unosił się zapach budyniu czekoladowego i dzieci nie chciały go słuchać.

- Może po przerwie semestralnej zaprezentujesz swój talent przed grupą?

- Czemu nie?- odparł radośnie Saxo i wraz z gromadką dzieci popędził do sali jadalnej.

Mały paw wykorzystał wolny czas na ćwiczenia. 

Wstawał już o 7 rano, przecierał zaspane oczy i grał na saksofonie.

Postanowił też przygotować krótki wykład na temat ulubionego instrumentu. 

Nie mógł zrozumieć, dlaczego metalowy saksofon należy do rodziny drewnianych instrumentów dętych (podobnie jak flet) i dlatego sięgnął po podręcznik do muzyki profesora von Fletto. Przeczytał w nim, że to ze względu na stroik znajdujący się w środku (to mała płytka wykonana z trzciny, która drga, gdy dmuchamy w ustnik).

W dniu powrotu do przedszkola Saxo opowiedział koleżankom i kolegom o szczegółach dotyczących budowy saksofonu. Wykład ten został przyjęty kilkoma ziewnięciami oraz głośnym kichnięciem Półnutki.

Na końcu mały paw dorzucił nonszalancko:

- Wynalazcą saksofonu jest mój pra, pra, pra… - zamyślił się, po czym dodał jeszcze jedno „pra” – dziadek Adolphe Sax, który mieszkał w Belgii (tam skąd pochodzi najpyszniejsza na świecie czekolada).

Na te słowa dzieci ożywiły się i z tym większym zainteresowaniem wysłuchały koncertu kolegi.

Pani Wiolina zwróciła się do dumnego pawia z pochwałą:

- Nie wątpię, że zostaniesz jazzmanem, gdy dorośniesz. Teraz, żebyś mógł się rozwijać, zapraszam do orkiestry, w której występują mieszkańcy Instrumentowa.

Ms. Tremble asked the children how they are going to spend their winter holidays.

As the first, the polar bear Sido said that like every year he is going to do nothing.

‘I'm going to visit my grandmother and build the world's largest snowman!’, added Fafsztylek, with a twinkle in his eye.

‘And I’m going to become famous jazz man’, said peacock Saxo straightfaced.

‘And all of this during winter holidays?’

Saxo nodded his head affirmatively. He wanted to explain how it intends to do this, but the smell of chocolate pudding was wafting from the cafeteria and children did not want to listen.

‘Maybe after the half-term you will show your talent in front of a group?’

‘Why not?’, said Saxo cheerfully and together with a group of children he rushed to the dining room.

Small peacock used his free time to practise. He got up at 7 am, he wiped his sleepy eyes and played the saxophone.

He decided also to prepare a brief lecture on his favorite instrument. Small peacock couldn’t understand why the metal saxophone belongs to the woodwind family (like a flute), and that’s why he picked up the music companion by Professor von Fletto. He could read there, that it was due to the reed, which is located inside (a small plate made of cane, which vibrates when you blow into the mouthpiece).

On return to the nursery Saxo told his friends about the details of the construction of a saxophone. This lecture was adopted with several yawns and Minim’s loud sneeze.

At the end, the small peacock added nonchalantly:

‘The inventor of the saxophone is my great, great, great...’, he pondered and then added another great, ‘great-grandfather Adolphe Sax, who lived in Belgium’ 

 

At these words the children came alive and they listened to their friend’s concert with more interest.

Ms. Tremble turned to the proud peacock with praise:

‘I have no doubt that you will become jazzman when you grow up. Now, I invite you to the orchestra, where the inhabitants of Instrumentshire play. You could also develop there your skills.’